Znaczenie Sojuszu Północnoatlantyckiego w umacnianiu bezpieczeństwa na wschodniej flance NATO

Celem tekstu jest ocena i analiza działań podjętych przez Sojusz Północnoatlantycki w zakresie wzmacniania bezpieczeństwa na wschodniej flance NATO. Punkt wyjścia do prowadzonych badań stanowi imperialna postawa Federacji Rosyjskiej, która poprzez destabilizację sytuacji w Gruzji i na Ukrainie skutecznie hamuje prozachodnie ambicje państw „bliskiej zagranicy”. Celem działania Rosji jest chęć odzyskania utraconej strefy wpływów oraz statusu światowego mocarstwa. Przedmiotowa analiza obejmuje okres od szczytu NATO w Newport w 2014 r. i przyjęcia przez przywódców państw NATO „Planu Gotowości Sojuszu” (Readiness action plan) – jako doraźnej formy wzmocnienia wschodniej flanki NATO, a kończy się szczytem NATO w Brukseli w 2018 r. i zapowiedzią utworzenia inicjatywy „4 x 30”. Na ważność i aktualność tematu wpływa fakt, iż Rzeczpospolita Polska jest krajem flankowym NATO, a działania destabilizacyjne w pobliżu jej granic jednoznacznie wskazują na deficyt bezpieczeństwa w pobliżu granic Polski.

The aim of this text is to analyze and assess steps taken by NATO in enhancing security in the eastern part of the Alliance. The research is conducted in connection with destabilization Georgia and Ukraine by Russian Federation. Russian aim is to hamper integration former Warsaw Pact countries with NATO, restoring supremacy in the region and regain status of the world’s superpower. This analysis covers the period from the NATO summit in Newport in 2014 and implementation by North Atlantic Council “Readiness action plan” – as an interim form of strengthening NATO’s eastern flank, and closes in 2018 with launching a NATO Readiness Initiative (4x30) during summit in Brussels. The importance of this subject is influenced by the fact that Republic of Poland is NATO’s eastern country and destabilization activities near its borders has negative influence security in the region.