Tytuł pozycji:
Étude semantique des nomina instrumenti en -OIR
- Tytuł:
-
Étude semantique des nomina instrumenti en -OIR
Studium semantyczne nomina instrumenti na -oir
- Autorzy:
-
Śliwa, Dorota
- Data publikacji:
-
1990
- Wydawca:
-
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Język:
-
francuski
- Prawa:
-
CC BY-NC-ND: Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0
- Źródło:
-
Roczniki Humanistyczne; 1990, 37-38, 5; 57-70
0035-7707
- Dostawca treści:
-
Biblioteka Nauki
-
Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Przedmiotem artykułu jest znaczenie semantyczne derywatu w jego relacji do bazy w obrębie jednej kategorii słowotwórczej (nomen instrumenti) i jednego sufiksu (-oir).
Artykuł rozpoczyna się od sprecyzowania terminu instrument wchodzącego w parafrazę oddającą znaczenie strukturalne, by uporządkować inne pochodne parafrazy i wstępnie określić zakres przedmiotów denotowanych przez nomina instrumenti.
Następnie rozważane są przypadki, w których można mówić o znaczeniu strukturalnym derywatu: odnajdujemy je nie tylko wtedy, kiedy derywat budowany jest na czasowniku specjalizacyjnym, ale i wtedy, kiedy zbudowany jest na jednym znaczeniu czasownika polisemicznego. Istotny przy ustalaniu znaczenia strukturalnego jest nie zakres znaczeniowy bazy, lecz ścisła odpowiedniość jednego czasownika z tym, który wyselekcjonował derywat i który można odczytać w jego budowie.
Znaczenie strukturalne zaciera się dopiero w momencie, kiedy derywat jest już zleksykalizowany i tym samym może być poddawany zmianom semantycznym. Można więc mówić o regułach semantycznych wprowadzających nowe znaczenie do derywatu. Reguły te jednak w przypadku wyrazów derywowanych dzielą się zasadniczo na te, w których zakres wchodzą wyrazy proste, i te, które dotyczą wyłącznie wyrazów derywowanych. Te ostatnie zahaczają o problematykę łączenia („organicznego” lub dowolnego) kategorii słowotwórczej z jej paradygmatem sufiksów.