Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

O osobliwościach nominalnego odkształcenia ściskania w porowatym ciągliwym pręcie po teście Taylora

Tytuł:
O osobliwościach nominalnego odkształcenia ściskania w porowatym ciągliwym pręcie po teście Taylora
On singularities of a compressive nominal strain in a ductile porous rod after Taylor’s test
Autorzy:
Włodarczyk, E.
Sarzyński, M.
Tematy:
metale porowate
dynamiczne odkształcenie ściskania
bezpośredni eksperyment uderzeniowy Taylora
porous metals
dynamic compressive
Taylor direct impact experiment
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Język:
polski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Źródło:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2014, 63, 1; 63-74
1234-5865
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
W pracy przedstawiono prosty, eksperymentalny model określania bieżącego i średniego odkształcenia ściskania, ɛr(x) i ɛa, w porowatym ciągliwym pręcie odkształconym plastycznie podczas testu Taylora. Wykryto, że w osiowym rozkładzie odkształcenia εr(x) (x - współrzędna Lagrange’a) występują dwie osobliwości: 1. Maksimum odkształcenia bieżącego, εr max, położone jest w bliskim otoczeniu uderzającego końca pręta, a nie w płaszczyźnie zderzenia, jak publikuje się do tej pory w literaturze. 2. Maksymalna wartość odkształcenia εmax przy dużych obciążeniach maleje ze wzrostem początkowej porowatości materiału pręta, odwrotnie niż w statyce. Przyczyny wymienionych zjawisk opisano w czwartej części pracy. Średnie odkształcenie, εa, w zakresie niskiej i średniej porowatości praktycznie nie zależy od jej poziomu i jest limitowane wartością prędkości uderzenia. Mając na uwadze powyższe fakty, można uważać, że praca ma wartości aplikacyjne i poznawcze.

A simple experimental model for determination of the running and average nominal compressive strain, εr(x) and εa in the ductile porous rod, plasticly deformed during Taylor test, has been presented in this paper. It is revealed that in the axial distribution of the strain εr(x) (x - Lagrangian coordinate) there are two singularities: 1. The maximum running strain, εr max , there is near of the striking end of the rod, but it does not locate on the impact plane, as it is presented in available literature so far. 2. At high loading (impact velocity), value of the maximum, εr max, decreases as the initial porosity of the rod increases. A physical reason of these interesting phenomena is presented in Section 4 of this paper. In turn, the average strain, εa, from low to medium porosity, practically does not depend on its value and it is determined by impact velocity. Bearing in mind the above facts, one can think that this paper has applicable and cognitive importance.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies