«Певец во ста…», или латентный сталинизм Михаила Булгакова

В статье рассматривается реализация в творчестве Михаила Булгакова одной из ведущих тем его литературного наследия, которая касается противостояния между художником и властью. В этой связи цель исследования определяется как попытка с помощью биографического, культурно-исторического и сравнительно-типологического методов обнаружить и обосновать действительный смысл данной темы. В результате анализа преимущественно романа Мастер и Маргарита и пьесы Батум делается вывод о том, что художественный мир писателя характеризуется латентным и сознательным сталинизмом, вследствие чего писатель пытается соответственно дедемонизировать и очеловечить корелирующие между собой образы Воланда и Сталина.

FELIKS SHTEINBUK. «PIOSENKARZ W STA...», LUB UTAJONY STALINIZM MICHAIŁA BUŁGAKOWA. Artykuł analizuje realizację w twórczości Michaiła Bułhakowa jednego z wiodących wątków jego dziedzictwa literackiego, który dotyczy konfrontacji artysty z władzą. W związku z tym cel badania jest zdefiniowany jako próba odkrycia i uzasadnienia prawdziwego znaczenia tego tematu za pomocą metod biograficznego, kulturowo-historycznego i porównawczo-typologicznego. W wyniku analizy w przeważającej mierze powieści Mistrz i Małgorzata oraz dramatu Batum stwierdza się, że artystyczny świat pisarza charakteryzuje utajony i świadomy stalinizm, w wyniku czego pisarz stara się zde-demonizować i uczłowieczyć, odpowiednio, obrazy Wolanda i Stalina, które są skorelowane ze sobą.

FELIKS SHTEINBUK. «A SINGER IN A STA ...», OR LATENT STALINISM OF MIKHAIL BULGAKOV. The article analyses the implementation of one of the leading themes of Mikhail Bulgakov’s literary works, which concerns the confrontation between the artist and the authorities. In this regard, the aim of the research is defined as an attempt to discover and substantiate the real meaning of this theme, using biographical, cultural-historical and comparative-typological methods. As a result of the analysis of mainly the novel The Master and Margarita and the play Batum, the conclusion is made that the writer's artistic world is characterized by latent and conscious Stalinism, therefore the writer is trying to de-demonize and humanize the images of Woland and Stalin which correlate with each other.