Paleomagnetic analyses on Badenian–Sarmatian drill cores from the North Carpathian Foredeep (Middle Miocene, Poland)

Accurate dating of the Badenian–Sarmatian transition, a boundary between two regional Middle Miocene stages of the semi-isolated Paratethys Sea, is crucial to understand what event caused the corresponding major turnover in faunal assemblage at that point in time. The general opinion is that this event resulted from a sudden isolation of the Eastern Paratethys from ocean water, due to the closure of the Eastern Anatolian seaway to the Indian Ocean, but it remains debated if the final isolation had a tectonic or climatic cause. This pilot study presents paleomagnetic analyses of two drill cores from the North Carpathian Foredeep in Poland that straddle the Badenian–Sarmatian transition. Rock magnetic experiments, including thermomagnetic runs in air on a Curie balance, and hysteresis measurements on a MicroMag, indicate that the dominant magnetic carrier is the iron sulphide greigite. This is in agreement with the observed gyroremanence obtained during alternating field demagnetization above 40 mT. Alternating field and thermal demagnetization results are in good agreement and show a weak, mixed-polarity, signal for most of the Badenian, rapidly shifting to a much stronger and dominantly normal polarity signal in the Sarmatian part of the cores. First order reversal curves diagrams indicate that the greigite in the Sarmatian part is clearly of diagenetic origin, it thus most likely concerns a secondary overprint by the present-day field that cannot be used for magnetostratigraphic correlations. We conclude that the Paratethys-wide paleoenvironmental change that occurred at the Badenian–Sarmatian transition had probably also created different conditions for the formation and/or preservation of magnetic minerals.

Dokładne datowanie przejścia baden–sarmat, granicy dwóch regionalnych pięter środkowego miocenu na terenie częściowo izolowanego morza Paratetydy, jest istotne dla zrozumienia przyczyny wyraźnej zmiany zespołów faunistycznych, która towarzyszyła temu wydarzeniu. Według powszechnie akceptowanych poglądów wydarzenie to było wynikiem nagłego odcięcia obszaru Paratetydy Wschodniej od otwartego oceanu wskutek zamknięcia cieśnin na terenie wschodniej Anatolii, które stanowiły łącznik z Oceanem Indyjskim. Obecnie przedmiotem dyskusji jest tektoniczna lub klimatyczna przyczyna tego wydarzenia. Paleomagnetyczne badania pilotowe rdzeni z dwóch otworów wiertniczych, położonych w północnej części zapadliska przedkarpackiego na terenie Polski, dotyczą przejściowej, badeńsko-sarmackiej sukcesji osadowej. Badania petromagnetyczne (w tym analizy termomagnetyczne na wadze Curie oraz histerezy na instrumencie MicroMag) wskazują, że dominującym minerałem magnetycznym jest siarczek żelaza – greigit, co potwierdza obecność składowej giromagnetycznej podczas rozmagnesowywania próbek zmiennym polem magnetycznym powyżej 40 mT. Wyniki polowej i termicznej demagnetyzacji są zgodne i wskazują na słaby sygnał, o mieszanej polarności, dla większości sukcesji badeńskiej, wzmocniony i zmieniający charakter na normalny dla części sarmackiej profilu. Odwrócone krzywe pierwszego rzędu dowodzą, że greigit w osadach sarmackich jest minerałem diagenetycznym, co bardziej wskazuje na wtórne nałożenie oddziaływania współczesnego pola magnetycznego i tym samym nie pozwala na przeprowadzenie korelacji magnetostratygraficznych. Autorzy stwierdzają, że zmiana paleośrodowiskowa w Paratetydzie na pograniczu badenu i sarmatu wpłynęła na powstanie i/lub dalsze przemiany minerałów o właściwościach magnetycznych.