Media ucieleśnione. (Nowe) konteksty badawcze w relacjach media – ciało

Celem artykułu jest ukazanie złożonych związków ciała człowieka i nowych technologii (nowych mediów) w odniesieniu do konceptu: „media ucieleśnione”. Termin ten pozwala na objęcie całościową, ale i syntetyczną refleksją pięciu kluczowych związków-kontekstów: (1) przekazów audiowizualnych, które reprezentują wybrane gatunki, formaty medialne i dyskursy o tematyce ciała; (2) typologii mediów powiązanych z ludzką sensorycznością; (3) biomediów oraz procesów cyborgizacji człowieka; (4) wpływu mediów na imaginaria społeczne dotyczące samej cielesności, oraz (5) inkorporacji mediów do ciała społecznego. Zagadnienia te są rozpatrywane w odniesieniu do kluczowych współczesnych koncepcji dotyczących cielesności, które reprezentują takie (sub)dyscypliny jak: filmoznawstwo, medioznawstwo, (stosowana) psychologia kliniczna / psychoterapia, cyberpsychologia, filozofia (głównie estetyka oraz fenomenologia percepcji / fenomenologia egzystencjalna) oraz nauki o sztuce.

The aim of the article is to show the complex relationships between the human body and new technologies (new media) in relation to the concept of “embodied media”. It allows for a comprehensive, but also synthetic reflection on five key relationships-contexts: (1) audiovisual messages that represent selected genres, media formats and discourses on the subject of the body; (2) media typologies related to human sensitivities; (3) biomedia and human cyborgization processes; (4) the influence of the media on social imaginaries concerning the corporeality itself, and (5) the incorporation of media into the social body. These issues will be examined in relation to key contemporary concepts of the corporeality that represent (sub)disciplines such as film studies, media studies, (applied) clinical psychology/ psychotherapy, cyberpsychology, philosophy (mainly estetics and phenomenology of perception/ existence), and the arts studies.