Nowe wyzwania dla współczesnej dyplomacji

Państwa w zasadzie mogą komunikować się ze sobą jedynie poprzez swoich przedstawicieli. Komunikacja taka odbywa się przede wszystkim za pośrednictwem systemu dyplomatycznego – światowej sieci ambasad i porozumień sojuszniczych. Aby jednak nawiązać (lub wznowić) komunikację między dwoma dowolnymi państwami, muszą one zgodzić się na nawiązanie „stosunków dyplomatycznych”. Dlatego też pojęcie stosunków dyplomatycznych jest kluczem otwierającym drogę do normalnej komunikacji między państwami. Jako takie jest ono podstawowym elementem całego układu międzynarodowego. Praktyka spotkań przywódców politycznych sięga starożytności, ale do XIX wieku rzadko zdarzało się, by władcy spotykali się osobiście. Sytuacja zmieniła się dopiero w XXI wieku, wówczas bowiem takie spotkania „na szczycie” były często organizowane i wyparły wiele tradycyjnych form czy metod dyplomacji. Szczyty takie często są już zinstytucjonalizowane, jak np. coroczne szczyty Grupy G-7, czyli spotkania najbardziej rozwiniętych państw świata. Zarówno ich zorganizowanie, jak i ich przebieg w dużym stopniu zależy od wyników wcześniejszych przygotowań i rozmów dyplomatycznych, ale ostatecznie kierowane są przez ekspertów, którzy wspomagają przywódców państw.

States can, in principle, communicate with each other only through their representatives. Such communication takes place primarily through the diplomatic system – a global network of embassies and allied agreements. However, in order to establish (or re-establish) communication between any two states, they must agree to establish “diplomatic relations”. Therefore, the concept of diplomatic relations is the key that opens the way to normal communication between states. As such, it is a fundamental element of the entire international system. The practice of political leadership meetings dates back to antiquity, but until the 19th century it was rare for rulers to meet in person. The situation changed only in the 21st century, when such “summit” meetings were often organized and replaced many traditional forms and methods of diplomacy. Such summits are often institutionalized, for example, G8, i.e. meetings of the most developed countries in the world. Their organization and course largely depend on the results of previous preparations and diplomatic talks, but ultimately they are led by experts who support the leaders of the state.