O potrzebie przywrócenia właściwego statusu Radzie do spraw Bezpieczeństwa Jądrowego i Ochrony Radiologicznej

Artykuł podejmuje problematykę funkcjonowania jednego z organów doradczych centralnych organów administracji rządowej, tj. Rady do spraw Bezpieczeństwa Jądrowego i Ochrony Radiologicznej działającej przy Prezesie Państwowej Agencji Atomistyki, naczelnym organie dozoru jądrowego w Polsce, właściwym w sprawach bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej określonym ustawą Pr. atm. Artykuł przedstawia założenia funkcjonowania Rady jako organu doradczego organu dozoru jądrowego w oparciu o prawo międzynarodowe i europejskie oraz poglądy doktryny prawa energii jądrowej. Ważną rolę w odniesieniu do Rady spełniają akty soft law, w szczególności tzw. standardy bezpieczeństwa Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA safety standards). Mimo że nie mają mocy wiążącej, stanowią wartościowy i obszerny zbiór zaleceń wspomagających działalność prawodawczą na poziomie regionalnym i krajowym. Celem opracowania jest również krytyczna analiza nowelizacji Prawa atomowego (Pr. atm.) z 2016 r. w części odnoszącej się do zmian przeprowadzonych w zakresie sposobu kształtowania składu Rady.

The article covers the issue of the functioning of one of the advisory bodies of central governmental administration, i.e. the Council for Nuclear Safety and Radiation Protection Affairs, which is associated with the President of the National Atomism Agency (PAA), the chief nuclear supervision body in Poland, which is the competent authority in nuclear safety and radiation protection affairs, as defined in the Atomic Law (Prawo atomowe). The article presents the objectives of the functioning of the Council as an advisory body to the nuclear supervision authority on the basis of international and European law and the views of the nuclear energy law doctrine. In relation to the Council, an important role is played by soft law acts, especially the so-called IAEA safety standards. Despite the fact that they are not legally binding, they constitute a valuable and extensive collection of recommendations supporting regional and national legislative activity. The purpose of this study is also a critical analysis of the amendment to the Atomic Law from 2016 in the section relating to changes made to the way of shaping the Council’s make-up. They caused the loss of one of the Council’s most important attributes, i.e. independence in the decision-making process and they deprived the President of the PAA (decision-making body) of influence on shaping its make-up. The changes introduced should be interpreted as an unequivocal negation of the ratio legis of appointing the Council and a significant step backwards in relation to the existing practice and legislative trends in recent years. The author postulates restoring the previous legal solutions as the ones that will allow the Council, the advisory body, to fulfil its function in the right way, really supporting the decision-making authority for which it works.