Quelques observations sur le sémantisme du passif pronominal dans les langues française et espagnole

Powyższy artykuł w małym stopniu podejmuje tematykę najszerzej dotychczas dyskutowaną w publikacjach językoznawczych: podziału struktur czasowników zwrotnych ze względu na agentywność podmiotu, wartości agentywnych agensa domyślnego struktury biernej z zaimkiem se, czy różnic typologicznych warunkujących częstotliwość jej występowania w językach romańskich. Bardziej dokładnie analizowane są niektóre charakterystyki tejże struktury, a szczególnie jej wartości temporo-aspektualne. Punkt widzenia przedstawiony w artykule jest całkowicie odmienny od stanowiska zajmowanego dotychczas przez badaczy problemu (struktura pasywna z zaimkiem se jest ograniczona na płaszczyźnie aspektualnej). Za główną przyczynę takiego podejścia do problemu autor uznał fakt, że większość dotychczas proponowanych przykładów, stanowiących podstawę rozważań nad problemem, ma charakter wybitnie nietekstowy. Sprowadza to najczęściej analizowaną strukturę do statusu wypowiedzi ogólnych lub deontycznych. Artykuł zawiera trzypłaszczyznową (leksykalno-semantyczno-agentywną) analizę czasowników i argumentów, jak również zależności, jakie między nimi istnieją w obrębie omawianej struktury. W pewnym sensie wypełnia więc lukę tematyczną istniejącą ciągłe w obecnym stanie badań nad problemem oraz proponuje bardziej analityczny punkt wyjścia dla niektórych problemów wynikających z bogatej semantyki strony biernej w językach romańskich.