Bridging and the Phonology-morphology Interface

W badaniach materiału językowego niejednokrotnie napotykamy zjawiska, do których wyjaśnienia nie wystarczy zastosowanie rozwiązań czysto fonologicznych. Leżą one bowiem na pograniczu oddziaływań czynników zarówno morfologicznych, jak i fonologicznych. Podstawową tezą, jaką formułuje autorka artykułu, jest twierdzenie, że w obrębie systemu językowego istnieją mechanizmy umożliwiające współdziałanie powyższych komponentów języka. Modelem teoretycznym zastosowanym w pracy jest model Fonologii Rządu. Analizując wybrane procesy zachodzące w językach niemieckim, irlandzkim i koreańskim, należy stwierdzić, że możliwość interakcji międzysegmentowych wchodzących w skład sąsiadujących morfemów podlega parametryzacji. Jedne systemy językowe pozwalają na kooperację domen morfologicznych, inne zaś taką możliwość odrzucają. Mechanizmem, który umożliwia współpracę fonologii z morfologią, jest – zdaniem autorki – relacja pomostowa (bridging). Wymaga ona specjalnego rodzaju licencjonowania. W języku niemieckim pomaga ona wyjaśnić zjawisko przegłosu (umlaut), które jest wynikiem oddziaływań morfofonologicznych. Język irlandzki posługuje się relacją bridging jedynie wewnątrz pojedynczych domen fonologicznych. Dane pochodzące z języka koreańskiego pozwalają na sformułowanie hipotezy dotyczącej działania parametru regulującego wybór relacji pomostowej przez dany system językowy.