Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

« Salir pour nettoyer » : autour de la notion de pureté dans la pensée de G. Bachelard et dans la prose (néo) romanesque de M. Butor

Tytuł:
« Salir pour nettoyer » : autour de la notion de pureté dans la pensée de G. Bachelard et dans la prose (néo) romanesque de M. Butor
Autorzy:
Kotowska-Miziniak, Joanna
Tematy:
Michel Butor
Gaston Bachelard
L’Emploi du temps
quatre éléments
eau
air
terre
feu
Nouveau roman
four elements
water
earth
fire
New Novel
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Język:
francuski
Prawa:
CC BY-NC-ND: Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 293-304
1505-9065
2449-8831
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Le Nouveau romancier Michel Butor bouleverse la vision optimiste des quatre éléments de la nature élaborée, entre 1938 et 1961, par son ancien professeur de philosophie à la Sorbonne, Gaston Bachelard. Celui-ci considère l’air, l’eau, le feu et la terre comme détenteurs de qualités et de valeurs morales, à l’instar de la pureté, qui leur permet de contribuer à la transformation, tant matérielle que spirituelle, d’un monde impur en un univers immaculé. Cinq ans avant la parution du sixième et dernier essai théorique de Bachelard, Butor publie son Emploi du temps (1956), roman qui fait vaciller les principes de la vision idéalisée des éléments. Ayant reçu une formation philosophique, le romancier entreprend une polémique littéraire avec le concept de la pureté des éléments, si cher à Bachelard, et fonde l’univers romanesque de son ouvrage sur une antivaleur, l’impureté, jusqu’à ce que la saleté omniprésente devienne le cinquième élément, la quintessentia symbolique du monde.

French New Novelist Michel Butor defies the optimistic vision of four elements of nature developed by his ancient professor of philosophy in Sorbonne, Gaston Bachelard, between 1938 and 1961. Bachelard considers air, water, fire and earth as possessors of qualities and moral values like purity, which allows them to contribute to the transformation – both material and spiritual – of an impure world into an immaculate universe. Five years before the release of Bachelard’s sixth and final theoretical essay, Butor publishes L’Emploi du temps (1956), a novel that challenges the principles of an idealized vision of elements. Having received a philosophical formation, the novelist undertakes a literary discussion on the concept of purity of four elements – an idea so dear to Bachelard – and founds his book’s universe on an anti-value, impurity, until the omnipresent dirt becomes the Fifth Element, a symbolic quintessentia of the world.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies