Voicing of obstruents in Old Polish: An analysis of compensatory lengthening

Artykuł formułuje tezę, że w początkowych stadiach istnienia języka polskiego spółgłoski zwarte i zwarto-szczelinowe w tym systemie charakteryzowały się obecnością elementu H, odpowiedzialnego za bezdźwięczność, nie zaś elementu L, fonetycznie wyrażanego jako pełna dźwięczność we współczesnej polszczyźnie (i pozostałych językach słowiańskich).  Propozycja ta jest oparta na analizie wzdłużenia zastępczego w modelu CVCV – procesu, który można zaobserwować w większości języków słowiańskich w momencie ich wyodrębniania się z języka pra-słowiańskiego.

In this paper it is suggested that in the ancestral stages of the system, Polish obstruents were characterized by the presence of an H element responsible for voicelessness instead of an L element, interpreted phonetically as full voicing, postulated for Present-day Polish and other Slavic systems. This claim is made on the basis of a CVCV analysis of Compensatory Lengthening—a process which affected the majority of the Slavic world in the period when particular Slavic languages were evolving from Common Slavic.