Tytuł pozycji:
Sekwencje depozycyjne w utworach miocenu autochtonicznego w rejonie Brzeska
Stratygrafia sekwencji jest multikompontentowym narzędziem służącym do odwzorowywania architektury depozycyjnej, środowisk sedymentacji, litofacji i ich przestrzennego rozmieszczenia. Podstawową jednostką wyróżnianą w tej metodzie jest sekwencja depozycyjna, definiowana jako genetyczne następstwo powiązanych ze sobą warstw, ograniczone w spągu i stropie poprzez subaeralne niezgodności lub ich korelatywne zgodności (granic sekwencji), które są wynikiem zmian względnego poziomu morza, towarzyszących wypełnianiu basenów sedymentacyjnych. Przedstawiona próba interpretacji materiałów sejsmicznych, obejmująca mioceńską sukcesję nadewaporatową w rejonie Brzeska, na podstawie założeń tej metodyki i przy wykorzystaniu pomiarów geofizyki otworowej i ich wzajemnym dowiązaniu, pozwoliła na zidentyfikowanie 11 granic sekwencji (SB) i 9 powierzchni maksimum zalewu (MFS). W obrębie tych sekwencji, w zapisie sejsmicznym, karotażowym i w oparciu o dane literaturowe, zinterpretowano elementy architektury depozycyjnej zdominowane litofacją piaskowcową, deponowaną głównie w trakcie niskiego stanu WMP. Zostały one zinterpretowane jako nasypy przyujściowe/bary piaszczyste oraz fragmenty wciętych dolin w strefie szelfu.
Sequence stratigraphy is a multi-component tool for mapping the depositional architecture, sedimentary environments, lithofacies and their spatial distribution. The basic unit of distinction in this method is a depositional sequence, defined as a genetic consequence of interconnected layers, limited in the bottom and top by unconformities or corelative conformities (sequences borders). They are the result of changes in relative sea level that accompanies filling sedimentary basins. The study area included upper Badenian-lower Sarmatian (Miocen) strata in the region of Brzesko. Methodology used in conjunction with well logs and geological data allowed identification in the seismic 11 sequence boundaries (SB) and 9 of the maximum flooding surface (MFS). Within the sequence the elements of depositional architecture were interpreted. They were dominated by sandstone facies that had been deposited mainly during the low state of relative sea level.