Evaluating the effectiveness of a microcredit program in the elevation of borrowers quality of life in Malaysia

Microcredit program offers productive and social capitals to empower the poor in becoming successful entrepreneurs. This program is part of poverty eradication strategies adopted by many countries for moving the poor out from shackles of poverty and thus elevating their quality of life. Although the program has been established in Malaysia for more than three decades, poverty in the country persists. Triggered by the issues, the objective of the study is to investigate the impact of microcredit program on the elevation of borrowers’ quality of life. The microcredit is evaluated based on three dimensions namely loan size, loan tenure and training. Meanwhile, the quality of life is assessed in four improvements of life namely health, economy, family and household. Data were gathered from 386 borrowers of a Malaysian microcredit institution and analysed using Binomial Logit Model. Findings indicated that loan size, loan tenure and training had significant impacts on the elevation of borrowers’ quality of life. These discoveries provide useful insights to policy makers and microcredit providers in which increasing loan size, extending loan tenure and sufficient training would enhance the borrowers’ life. Additionally, educating borrowers with appropriate skill, knowledge and technology will prepare them to face challenges and uncertainties in the digital world. Hence, microcredit is an essential investment to expedite the aspiration of Malaysian government and sustainable development goals of the United Nation in ending hunger and poverty as well as elevating the quality of life of the poor.

Program mikrokredytów oferuje kapitał produktywny i społeczny, umożliwiający ubogim osiągnięcie sukcesu jako przedsiębiorca. Program ten jest częścią strategii eliminacji ubóstwa przyjętych przez wiele krajów w celu wyprowadzenia ubogich z pęt ubóstwa, a tym samym podniesienia jakości ich życia. Chociaż program został wprowadzony w Malezji od ponad trzech dekad, bieda w tym kraju utrzymuje się. Celem badania, wywołanego problematyką, jest zbadanie wpływu programu mikrokredytów na poprawę jakości życia kredytobiorców. Mikrokredyt jest oceniany na podstawie trzech wymiarów, a mianowicie wielkości pożyczki, okresu pożyczki i szkolenia. W międzyczasie jakość życia oceniana jest na podstawie czterech ulepszeń życia, a mianowicie zdrowia, ekonomii, rodziny i gospodarstwa domowego. Dane zebrano od 386 kredytobiorców malezyjskiej instytucji udzielającej mikrokredytów i przeanalizowano je za pomocą dwumianowego modelu logitowego. Ustalenia wskazały, że wielkość pożyczki, okres jej obowiązywania i szkolenie miały znaczący wpływ na poprawę jakości życia pożyczkobiorców. Te odkrycia dostarczają przydatnych spostrzeżeń decydentom i podmiotom udzielającym mikrokredytów, w których zwiększenie kwoty pożyczki, wydłużenie okresu spłaty pożyczki i dostateczne szkolenie poprawiłoby życie pożyczkobiorców. Dodatkowo wykształcenie pożyczkobiorców w zakresie odpowiednich umiejętności, wiedzy i technologii przygotuje ich do stawienia czoła wyzwaniom i niepewnościom w cyfrowym świecie. Stąd mikrokredyt jest niezbędną inwestycją, aby przyspieszyć dążenie malezyjskiego rządu i cele Narodów Zjednoczonych do zrównoważonego rozwoju w zakresie zakończenia głodu i ubóstwa, a także podniesienia jakości życia ubogich.