W świecie, ale nie ze świata — o fenomenie brata Józefa Żarnowieckiego

Artykuł ukazuje brata Józefa Żarnowieckiego (1913-2003) i ma na celu zachowanie pamięci o jednej z najbardziej rozpoznawalnych postaci w sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej. Brat Józef przez ponad pół wieku wiódł ascetyczny żywot w kalwaryjskim sanktuarium. Ponieważ nie udało się zgromadzić o bracie Józefie zbyt wielu informacji z powodu jego skrytości, w pracy oparto się głównie na kilku publikacjach (artykule o kalwaryjskich pustelnikach, wywiadzie udzielonym przez brata Józefa, filmie dokumentalnym Pasja). Wizerunek brata Józefa wyłania się również ze świadectw pielgrzymów, pamiętających go osobiście. Ich wypowiedzi stanowią dodatkowe źródło informacji, jak brat Józef był postrzegany i jak wpływał na innych. Z przywołanych w artykule świadectw wyłania się postać skromnego, ubogiego człowieka, przemierzającego z nisko pochyloną głową dróżki, pogrążonego w głębokiej modlitwie. Swoją pełną pokory postawą przykuwał uwagę pielgrzymów, którzy chętnie obdarowywali go drobnymi datkami i prosili o modlitwę w różnych intencjach. W ich pamięci zapisał się przede wszystkim jako cichy pustelnik, „dziad” kalwaryjski.

The article presents the character of Brother Józef Żarnowiecki (1913-2003), and aims to preserve the memory of one of the most recognisable characters at the sanctuary in Kalwaria Zebrzydowska. Brother Józef, for more than half of the century, was an ascetic in Kalwaria Zebrzydowska. Due to the secrecy of Brother Józef, not much direct information about him has been gathered. Therefore, the work was based on the publications such as: an article about Kalwarian’s hermits, an interview given by Brother Józef and a documentary titled Pasja [The Passion]. An image of Brother Józef emerges from testimonies of Kalwarian’s pilgrims as well. Their statements provide an additional source of information on how Brother Józef was perceived and what influence he had on others From the quoted in the article testimonies, we obtain the character of a modest, poor person, traversing Kalwarian’s paths with his head bowed low down, deep in prayer. With his humble attitude, he attracted pilgrims’ attention, who willingly gave him small donations, and asked for prayers for various intentions. In their memory, he primarily remains a silent hermit, “a Kalwarian’s beggar.”