Współczesny stan zachowania zespołów mieszkaniowych Opola z okresu międzywojennego

Zespoły i osiedla mieszkaniowe Opola o niskiej i średniej intensywności zabudowy zrealizowane w okresie międzywojennym, tworzą charakterystyczne i uporządkowane fragmenty przestrzeni miasta o indywidualnych cechach urbanistycznych i architektonicznych. Świadczą o ciągłości rozwoju miasta i wchodzą w skład jego dziedzictwa kulturowego. Jednak nowatorska urbanistyka i architektura tego okresu pozostaje ciągle niedoceniana, skazana w wielu przypadkach na postępującą degradację. Przeskalowane rozbudowy, ocieplanie elewacji bez chronienia jej kompozycji i detalu, wymiana stolarki okiennej niezgodnie z oryginalnymi rozwiązaniami, przypadkowe, niespójne kolorystyki - to główne obszary architektoniczno-urbanistycznych przekształceń i degradacji.

The residential complexes and estates of Opole which were built with low and medium density in the interwar period make up characteristic and ordered parts of the urban space, with individual features relating to urban planning and architecture. They testify to the continuity of the city's development and form part of its cultural heritage. Nonetheless the innovative planning and architecture of that period remain undervalued, and in many cases are condemned to progressive degradation. Extension projects involving a change of scale, thermal insulation of elevations without preservation of their composition and detail, installation of new windows not in accordance with the original design, and unplanned and inconsistent colour schemes - these are the main fields of transformation and degradation of architectural and urban planning values.