Tytuł pozycji:
Leksykalno-pragmatyczne sposoby obrażania w języku wypowiedzi politycznych Pawła Kukiza
Agresja językowa została wpisana w rytuał sprawowania władzy, w którym uczestniczą też – mniej lub bardziej – zaangażowani widzowie, obserwujący walkę polityczną. W dyskursie politycznym coraz częściej pojawiają się ataki słowne i wypowiedzi obraźliwe, konstruowane w różnych sposób i z użyciem różnych elementów. Artykuł jest wynikiem analizy wypowiedzi politycznych Pawła Kukiza z lat 2014– 2017. Były to wywiady, komentarze, debaty oraz posty zamieszczone na portalu społecznościowym Facebook. Język przewodniczącego ugrupowania Kukiz’15 odznacza się dużą ekspresywnością, zarówno na poziomie leksykalnym, jak i pragmatycznym. Paweł Kukiz w walce politycznej łamie tabu językowe i przekracza granice konwencji etycznych. Naruszanie normy językowej polityk traktuje jako swój znak rozpoznawczy. Zastosowanie takich strategii nie tylko akcentuje oryginalność i kreatywność polityka, lecz jest także jego sposobem na osiągniecie sukcesu.
A linguistic aggression was integrated into the ritual of government, in which participate more or less concerned spectators, who are the recipients of political struggle. The way of interaction in public life is in large part dependent on cultural, social and historical factors, and mostly ruling political system and methods of wielding authority. Nowadays, chiefly mass media create politicians’ image. Paweł Kukiz is a good example of this. He owes his artistic and political position to mass media. The article is the result of Paweł Kukiz’s political statements analysis from 2015-2017 (the time of presidential and parliamentary campaign in Poland and also the time when Paweł Kukiz was elected to a parliament). This is the research of interviews, comments, debates and also posts written at his Facebook page. The analysis showed that Kukiz’15 chairman’s language is characterised by high expressivity, both in lexical and pragmatic level. In the political struggle, Paweł Kukiz breaks down linguistic taboo and exceeds boundaries of the ethical conventions. He considers breaching of linguistic norm as his identification. This type of strategies not only emphasize politic’s originality and creativity, but also determine his political success. The tested instances show that incisive language in political discourse is the symbol of specific person. This strategy is effective to appear in the political world.