Estimation of biological value and suitability for freezing of some species of spice herbs

The studies were carried out in the years 2003 and 2004 in the Laboratory of Plant Raw Material Processing and Storage and in the Department of Vegetable Crops of Agricultural University in Szczecin. The aim of the experiment was to estimate the biological value, and suitability for freezing and freeze-storage of tarragon (Artemisia dracunculus L.), hyssop (Hyssopus officinalis L.) and chervil (Anthriscus cerefolium L.) were carried out. The chemical analysis were carried out in a raw, frozen and stored material. The determinations included the content of dry matter, total ash, total nitrogen, nitrates, vitamin C as L-ascorbic acid, titratable acidity, total sugars and crude fibre. Among tested in the experiment species the highest amount of dry matter, total nitrogen and nitrates was noted for hyssop. Chervil was characterized by a high content of total ash, total sugars, titrable acidity and L-ascorbic acid. The highest content of crude fibre was found in tarragon. After freezing the level of dry matter, total ash, total nitrogen, crude fibre, total sugars, titrable acidity and L-ascorbic acid decreased. The samples of herbs were frozen and stored at –25 ÷ –27°C for 6 and 12 months. Twelve-month storage had a significant influence on the further decrease of the content of total nitrogen, titrable acidity and L-ascorbic acid. Tested in the experiment spice herb cultivars showed a good ability for freezing and long-period cold storage. The dry matter loss after twelve month storage was on average 1.5%. According to the color, taste and aroma the highest quality after twelve month cold storage was noted for chervil. However, better preservation of L-ascorbic acid was found for hyssop and tarragon.

W latach 2003–2004 oceniano wartość biologiczną świeżego ziela oraz wpływy zamrażania i zamrażalniczego przechowywania na zawartość wybranych składników chemicznych w zielu bylicy estragon (Artemisia dracunculus L.), hyzopu lekarskiego (Hyssopus officinalis L.) oraz trybuli ogrodowej (Anthriscus cerefolium L.). W materiale doświadczalnym (świeże ziele) oznaczono zawartość: suchej masy, popiołu ogólnego, azotu ogólnego, azotanów, kwasu L-askorbinowego, cukrów ogółem, błonnika surowego oraz kwasowość ogólną. Oprócz surowca świeżego ocenie składu chemicznego poddano również surowiec po zamrożeniu oraz po 6 i 12 miesiącach zamrażalniczego składowania. Spośród ocenianych w doświadczeniu gatunków ziół istotnie większą zawartością suchej masy, azotu ogólnego oraz azotanów wyróżniał się hyzop lekarski. W przypadku trybuli ogrodowej wykazano wysoką zawartość popiołu ogólnego, cukrów ogółem, kwasu L-askorbinowego oraz kwasowość ogólną. Najwyższą zawartość błonnika surowego stwierdzono natomiast w przypadku bylicy estragon. Po zamrożeniu surowca odnotowano straty w zawartości: suchej masy, popiołu, azotu, błonnika, cukrów, kwasowości ogólnej oraz kwasu L-askorbinowego. Zamrożony produkt był przechowywany przez 6 i 12 miesięcy w komorze zamrażalniczej, w temp. –25 ÷ –27°C. Po rocznym okresie zamrażalniczego składowania obserwowano dalszy spadek w przypadku zawartości azotu ogólnego, kwasowości ogólnej oraz kwasu L-askorbinowego. Oceniane gatunki ziół przyprawowych wykazały dobrą przydatność do zamrażania i długotrwałego zamrażalniczego przechowywania. W dobrym stopniu zachowały swój charakterystyczny aromat, barwę, a ubytki suchej masy nie przekroczyły 1,5%. Uwzględniając cechy organoleptyczne, najlepszą jakość po 12 miesiącach zamrażalniczego przechowywania miała trybula ogrodowa, natomiast lepiej zachowywały kwas L-askorbinowy hyzop lekarski oraz bylica estragon.