Tytuł pozycji:
Synchroniczny nowotwór złośliwy jamy ustnej – opis przypadku
Na świecie rozpoznawanych jest rocznie około 555 000 nowych przypadków raka głowy i szyi (head and neck cancer; HNC). Drugi pierwotny nowotwór złośliwy (second primary malignancy; SPM) występuje w regionie głowy i szyi znacznie częściej niż w innych lokalizacjach. Pacjentka lat 67, została przyjęta do Kliniki Chirurgii Nowotworów Głowy i Szyi Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w celu usunięcia guza wargi górnej. W znieczuleniu ogólnym wykonano resekcję guza. Badanie histopatologiczne materiału pooperacyjnego wykazało obecność gruczolakoraka polimorficznego o małej złośliwości (ang. polymorphous low-grade adenocarcinoma). Po 3 tygodniach pacjentka zgłosiła się ponownie do kliniki w celu poszerzenia marginesu resekcji i limfadenektomii. W badaniu laryngologicznym stwierdzono obecność drugiego pierwotnego guza synchronicznego, zlokalizowanego na podniebieniu twardym po stronie lewej. W badaniu ultrasonograficznym, nie stwierdzono powiększenia węzłów chłonnych. Wykonano limfoscyntygrafię węzła wartowniczego. Wykonano poszerzenie marginesu operacyjnego po usunięciu guza wargi górnej, biopsję węzła wartowniczego oraz usunięto guz podniebienia twardego o średnicy 5 mm z marginesem tkanek otaczających. Pacjentka została zakwalifikowana do leczenia uzupełniającego. Drugi pierwotny nowotwór złośliwy definiuje się na podstawie: ustalenia obecności histologicznej złośliwości nowotworu, istnienia co najmniej 2-centymetrowej niezmienionej błony śluzowej między guzem pierwotnym a drugim nowotworem pierwotnym oraz wykluczenia możliwości, że drugi guz stanowi przerzut pierwszego. Niniejszy przypadek spełniał opisane kryteria. Wnikliwa analiza danych klinicznych uwzględniająca wywiad, badanie przedmiotowe oraz diagnostykę obrazową, jest konieczna na każdym etapie leczenia oraz w trakcie długofalowej obserwacji pacjentów po przebytym leczeniu z powodu raka, nie tylko ze względu na możliwość nawrotu lub przerzutów, ale również z uwagi na znaczny odsetek chorych, u których może dojść do rozwoju drugiego pierwotnego nowotworu.