Lipolytic and proteolytic activity of Penicillium roqueforti, Penicillium candidum and Penicillium camemberti strains

Studies carried out on the lipolytic and proteolytic activities of extra- and intracellular enzymes of chosen moulds' species showed higher lipolytic activity of P. roqueforti and P. candidum as compared to P. camemberti. The post-cultivation liquid appeared to be a more productive source of lipases and proteases than mycelium.

Badano aktywność lipolityczną i proteolityczmą enzymów zewnątrz i wewnętrzkomórkowych 34 szczepów P. roqueforti, 18 szczepów P. candidum i 13 szczepów P. camemberti. Aktywność lipolityczną określano w stosunku do emulsji tłuszczu mlecznego, a aktywność proteolityczną w stosunku do kazeiny izoelektrycznej. źródłem enzymów był płyn pohodowlany i grzybnia po powierzchniowej hodowli pleśni prowadzonej w czasie 12 dni. Szczepy każdego gatunku pleśni podzielono umownie na 4 grupy pod względem aktywności enzymów lipolitycznych lub proteolitycznych. W skrajnych przypadkach grupy różniły się ponad 10-krotnie aktywnością lipolityczną lub proteolityczną. Szczepy P. roqueforti i P. candidum były bardziej aktywne lipolity, cznie w porównaniu ze szczepami P. camemberti. Biorąc pod uwagę proporcje pomiędzy aktywnością lipolityczną i proteolityczną pleśni z badanej kolekcji można wyselekcjonować szczepy nadające się zarówno do pozyskiwania preparatów proteolitycznych jak i lipolitycznych. Nie stwierdzono zależności pomiędzy aktywnością lipolityczną a proteolityczną oraz pomiędzy aktywnością enzymatyczną a ilością biomasy grzybni i ilością zarodników pleśni. Płyn pohodowlany bardzo wysoko aktywnych lipolityczmie szczepów jest wydajniejszym źródłem lipaz i proteaz niż grzybnia.