Choroba kociego pazura u 9-letniej pacjentki – opis przypadku

Choroba kociego pazura to zoonoza wywołana przez Gramm-ujemne bakterie Bartonalla henselae lub Bartonella qiuntana, na skutek zadrapania przez zwierzę-nosiciela, najczęściej kota. Choroba najczęściej początkowo przebiega bez objawów ogólnych, ograniczając się do objawów miejscowych w miejscu zadrapania: grudka zapalna, zaczerwienienie, obrzęk. W ciągu około 2 tygodni pojawiają się objawy ogólne typu: wysoka gorączka oraz miejscowa limfadenopatia z tendencją do powstawania przetok skórnych ponad zajętymi węzłami chłonnymi. W pracy przedstawiono przypadek 9-letniej pacjentki leczonej w Poradni Chirurgii Stomatologicznej przy Katedrze i Zakładzie Chirurgii Stomatologicznej UM w Lublinie. Pacjentka pierwotnie skierowana z powodu utrzymującego się nacieku zapalnego i limfadenopatii w okolicy podżuchwowej prawej jako konsekwencja zębopochodnego stanu zapalnego związanego z zębami mlecznymi. Leczona chirurgicznie bez poprawy stanu miejscowego. W procesie diagnostycznym wykonano biopsję powiększonego węzła chłonnego grupy podżuchwowej prawej. W ocenie histopatologicznej obraz pobranego materiału sugerował chorobę kociego pazura. Pacjentkę skierowano na dalsze leczenie na oddział chorób zakaź- nych, gdzie serologicznie potwierdzono chorobę kociego pazura i podjęto leczenie farmakologiczne z dobrym rezultatem.