Resekcja wątroby u pacjentów z przerzutami zróżnicowanego raka tarczycy: kto może odnieść korzyści? Opis dwóch przypadków oraz przegląd literatury

Przerzuty zróżnicowanego raka tarczycy do wątroby występują rzadko. W przypadku guzów niewrażliwych na terapię jodem radioaktywnym, jedną z możliwych metod dążenia do poprawy zdrowia pacjenta jest leczenie chirurgiczne. W niniejszym tekście prezentujemy dwa przypadki resekcji wątroby z powodu przerzutów raka brodawkowatego i pęcherzykowego tarczycy. U 36-letniej chorej, pierwotnie leczonej z powodu brodawkowatego raka tarczycy, po ośmiu latach zaobserwowano wzrost TSH. Rutynowo wykonane 131I SPECT nie wykazało patologii. W TK jamy brzusznej uwidoczniono guz w wątrobie. Badanie histologiczne potwierdziło przerzutowy charakter zmiany. W związku z brakiem możliwości leczenia jodem radioaktywnym, kobietę zakwalifikowano do leczenia operacyjnego. Poddano ją radykalnej resekcji wątroby, uzyskując 60-miesięczne przeżycie bez wznowy. Drugi pacjent to 65-letni mężczyzna z pojedynczym przerzutem raka pęcherzykowego tarczycy do wątroby. Brak wrażliwości komórek wykrytego przerzutu na znakowany jod był powodem podjęcia leczenia chirurgicznego. W 12-miesięcznej obserwacji pozostał bez nawrotu choroby. Przedstawione przypadki pokazują, że resekcja przerzutów DTC do wątroby jest dobrym rozwiązaniem nawet w przypadku dużych zmian. Leczenie operacyjne, obok niepozbawionego działań niepożądanych leczenia systemowego, jest skuteczne i bezpieczne. Decyzja o chirurgicznym leczeniu powinna być oparta na analizie możliwości wykonania radykalnej resekcji.