The prison chaplain as a part of penitentiary care? Transformation of the Czech prison system after the fall of communism

The prison system in the Czech Republic has been carrying out a reform process since the end of the communist regime, and has gone through more than 30 years transformation, based on an effort to become a modern European correctional system. Part of this change is the transformation of pastoral care, which is presented as one of the key pillars of penitentiary (and also post-penitentiary) care in the Czech Republic. This text is focused on the historically changing role of prison chaplains in the process of release preparation and rehabilitation of inmates in Czech post-communist prisons. Our aim is to compare official declarations, which are reproduced in written documents, with everyday practice from the perspectives of three different groups of prison world participants. This study is based on ethnographic research conducted in Czech male prisons. The data corpus includes qualitative interviews with selected actors of the prison world (prison chaplains, inmates, and representatives of prison management), material gathered through observations inside prisons, and an analysis of the documentation on the Czech penitentiary system. We found out that prison chaplains have become an integral part of the Czech prison world, but their position is still specific in comparison with the rest of prison staff. In our study, we will focus on the historical evolution of the position of prison chaplains within the organizational structure of prisons, specifics of their work with inmates, and interactions with other prison actors.

The prison system in the Czech Republic has been carrying out a reform process since the end of the communist regime, and has gone through more than 30 years of transformation, based on an effort to make it a modern European correctional system. Part of this change is the transformation of pastoral care, which is presented as one of the key pillars of penitentiary (and also postpenitentiary) care in the Czech Republic. This text is focused on the historically changing role of prison chaplains in the process of release preparation and rehabilitation of inmates in post-communist Czech prisons. Our aim is to compare official declarations, which are reproduced in written documents, with everyday practice from the perspectives of three different groups within the prison environment. This study is based on ethnographic research conducted in Czech prisons for men. The data corpus includes qualitative interviews with selected actors of the prison world (prison chaplains, inmates, and representatives of prison management), material gathered through observations inside prisons, and an analysis of the documentation on the Czech penitentiary system. We have found that although prison chaplains have become an integral part of the Czech prison world, their position is still specific in comparison with the rest of prison staff. In our study, we will focus on the historical evolution of the position of prison chaplains within the organisational structure of prisons, the nature of their work with inmates, and interactions with other prison actors.   Od zakończenia reżimu komunistycznego czeski system więzienny przechodził ciągły proces reformowania. Ponad 30-letnia transformacja była oparta na dążeniu do osiągnięcia poziomu nowoczesnego europejskiego systemu penitencjarnego. Częścią tej zmiany była transformacja opieki duszpasterskiej, która jest przedstawiana jako jeden z kluczowych filarów opieki penitencjarnej (a także postpenitencjarnej) w Czechach. Niniejszy artykuł koncentruje się na pokazaniu zachodzącej na przestrzeni lat zmiany roli kapelanów więziennych w procesie przygotowywania więźniów do zwolnienia oraz ich resocjalizacji w czeskich więzieniach postkomunistycznych. Celem artykułu jest porównanie oficjalnych, udokumentowanych informacji z codzienną praktyką pokazaną z perspektywy różnych grup uczestników systemu więziennego. Niniejsze opracowanie jest oparte na wynikach badania etnograficznego przeprowadzonego w czeskich więzieniach dla mężczyzn. Dane wykorzystane w artykule obejmują: wywiady jakościowe z wybranymi uczestnikami systemu więziennego (kapelanami więziennymi, więźniami, przedstawicielami funkcjonariuszy służby więziennej), materiały zebrane podczas obserwacji w więzieniach oraz analizę dokumentacji dotyczącej czeskiego systemu penitencjarnego. Pokazują one, że kapelani więzienni stali się integralną częścią czeskiego systemu więziennego, jednak ich pozycja – w porównaniu do reszty personelu więziennego – jest nadal specyficzna. Przeprowadzona analiza skupia się na zmianie pozycji kapelanów więziennych w strukturze organizacyjnej więzień, jaka się dokonała na przestrzeni lat, specyfice ich pracy z więźniami oraz interakcjiz innymi osobami obecnymi w systemie więziennictwa.