Twórczość codzienna jako wartość w procesie readaptacji

W niniejszym artykule zaprezentowano znaczenie twórczości codziennej w procesie resocjalizacji. Przedstawiono różne ujęcia ludzkiej kreatywności jako podmiotowej cechy osobowej, podkreślając jej sens w intersubiektywnej przestrzeni aksjologicznej, oraz jej wymiar indywidualny i społeczny. Twórczość codzienną wpisano w narrację autorskiej koncepcji twórczych orientacji życiowych i wyeksponowano jej znaczenie w procesie twórczej resocjalizacji, w kształtowaniu się nowej tożsamości wychowanka. Scharakteryzowano niektóre uwarunkowania twórczości codziennej, zwrócono szczególną uwagę na możliwości rozwoju podmiotowej kreatywności dzięki kształtowaniu kultury twórczości w instytucjach oświatowych, w tym także resocjalizacyjnych.

In the following article the author presents the significance of everyday creativity in the social rehabilitation process. This article presents various views on human creativity as subjective attribute of a person, underlining its sense in an intersubjective, axiological area and its individual and social dimension. Everyday creativity is inscribed in the narration of the authorial concept of creative life orientations, with emphasis being put on its importance in the process of creative social rehabilitation and in the development of an alumnus’ new identity. The author describes some conditions of everyday creativity, draws attention to the possibilities of subjective creativity development through the process of forming the culture of creativity in educational and social rehabilitative institutions.