Odpowiedzialność za utratę życia i zdrowia podróżnego

Przedmiotem artykułu jest odpowiedzialność przewoźnika w różnych gałęziach transportu z tytułu śmierci, uszkodzenia ciała czy rozstroju zdrowia pasażera. Autor porównuje regulacje zawarte polskich przepisach o czynach niedozwolonych i w konwencjach międzynarodowych mających zastosowanie w poszczególnych gałęziach transportu, także w odniesieniu do znacznej części przewozów krajowych. Postuluje wprowadzenie stosownej regulacji do prawa polskiego, wskazując, że stosowanie w tym zakresie przepisów o czynach niedozwolonych nie zawsze zapewnia właściwą ochronę pasażerom i im bliskim. Wzorcem mogłoby być unormowanie zawarte w CIV. Postuluje wprowadzenie zasady solidarnej odpowiedzialności przewoźnika umownego i przewoźnika faktycznego za szkody spowodowane przez przewoźnika faktycznego oraz możliwość bezpośredniego dochodzenia roszczeń także od przewoźnika faktycznego. W zakresie rodzaju szkód podlegających wynagrodzeniu, wystarczające byłoby odesłanie do przepisów art. 444–447 i 449 k.c. Konieczne jest także wprowadzenie szczególnego terminu przedawnienia roszczeń z tytułu szkód na osobie pasażera.

The article deals with the issue of liability of the carrier for death, personal injury or health disturbance of the passenger in various transport sectors. The Author compares the Polish tort regulations with the international provisions governing particular transport sectors, which are also applied in significant part of domestic carriages. He also proposes to introduce the appropriate regulation to Polish law system, at the same time stressing that the application of the existing tort regulations in many situations does not ensure the sufficient level of protection for the passengers and their relatives. The regulations of CIV conventions may be used as a model. The author also advocates the joint and several liability of the contracting carrier and the performing carrier for the damage caused by the performing carrier, as well as the possibility to pursue the claims directly from the performing carrier. In respect of the amount of the claims the reference to articles 444–447 and 449 of Polish Civil Code would be sufficient. It is also necessary to introduce the regulations regarding the period of limitation for the claims based on the personal injury of the passenger.