Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

“The Pure Teachings of Jesus”: On the Christian Language of Wilhelm Weitling’s Communism

Tytuł:
“The Pure Teachings of Jesus”: On the Christian Language of Wilhelm Weitling’s Communism
„Czysta nauka Chrystusa”: o chrześcijańskim języku w komunizmie Wilhelma Weitlinga
Autorzy:
Jansson, Anton
Tematy:
Wilhelm Weitling
communism
history of political thought
Christian socialism
political language
historia myśli politycznej
język polityczny
komunizm
socjalizm chrześcijański
Data publikacji:
2019-01-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Język:
angielski
Prawa:
CC BY-NC-SA: Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Na tych samych warunkach 4.0
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2018, 29, 3; 30-48
2081-8130
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The relation between communism and religion is a complex and contested question. In this article I will engage with this question concerning one specific thinker, namely Wilhelm Weitling (1808-1871). Weitling researchers have interpreted religion differently and have seen it as everything from the foundation of all his thought, to a negligible addition to a basically secular theory. In this article I argue that Weitling’s work needs to be understood as expressing a Christian political language, in the sense suggested by the intellectual historian J. G. A. Pocock. Departing from this, this article seeks to unpack the Christian political language of Wilhelm Weitling and to sort out how it is expressed in his three main works.

Relacja komunizmu i religii stanowi obszerne i budzące spory zagadnienie. W artykule odnoszę się do tej kwestii, przywołując specyficznego myśliciela, mianowicie: Wilhelma Weitlinga (1808-1871). Badacze jego idei interpretowali religię w różny sposób, traktując ją jako to, co stanowiło sam fundament jego poglądów, lub, dla odmiany, jako nieznaczący dodatek do jego świeckich teorii. W niniejszym studium argumentuję, że prace Weitlinga powinny być rozumiane jako wyrażające chrześcijański język polityczny w sensie, jaki nadał temu terminowi historyk J.G.A. Pocock. Wychodząc z tego założenia, artykuł zmierza ku ujawnieniu sposobów wyrazu chrześcijańskiego języka Weitlinga i do wskazania, w jaki sposób manifestował się on w jego trzech najważniejszych pracach.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies