Impact of Grenfell Tower fire disaster on polyisocyanurate industry

The paper summarizes commonly available information on the fire of the Grenfell Tower, which took place in Central London on 14 June 2017. The fire was very similar in its nature to several other spectacular fires at tall buildings, which have happened around the world since 1999 but unlike the previous one, the London fire claimed an enormous number of victims – 71. The tragic outcome of the fire was blamed on a combination of several human and natural factors: faulty evacuation procedures, unsuitable fire extinguishing equipment, mistakes by the housing association managing the building, lacking fire safety provisions in the tower, weather, confusing building regulations, etc. However it was established that the main reason for so tragic an outcome of this fire was the speed of fire spread via decorative aluminum composite materials (ACM) containing polyethylene (PE), installed on the outer of a building as a part of a rain-screen cladding system. The other part of the system was polyisocyanurate (PIR) thermal insulation. The paper focuses on the role of PIR in this fire and a couple of practices in the PIR industry highlighted by the tragedy. It reflects on the origin of PIR and evolution of PIR technologies as well as PIR definition. Finally it reports on a bottom-up initiative started at the Polyurethanes 2017 Conference aiming at changing current attitude of the European thermal insulation industry to Open Access to reports on fire testing of thermal insulation products. This small but concerted effort of scientific and industrial thermal insulation communities has a good chance of helping to drive further improvement of fire resistance of thermal insulation and to restore public confidence in these important materials.

Artykuł stanowi podsumowanie powszechnie dostępnych informacji dotyczących pożaru wieżowca Grenfell Tower w centrum Londynu 14 czerwca 2017 r. Pod wieloma względami pożar był bardzo podobny do kilku innych spektakularnych pożarów w wysokich budynkach, które wydarzyły się w różnych krajach od 1999 r., ale różnił się od nich ogromną liczbą ofiar (71 osób). Tak tragiczne skutki tego pożaru były spowodowane wieloma czynnikami, m.in.: wadliwą procedurą ewakuacyjną, nieodpowiednim sprzętem gaśniczym, błędami w zarządzaniu budynkiem, brakiem odpowiednich zabezpieczeń przeciwpożarowych, niejasnymi przepisami budowlanymi, niesprzyjającą pogodą itd. Ustalono jednak, że główną przyczyną tej tragedii była zaskakująca szybkość rozprzestrzeniania się ognia obejmującego dekoracyjny aluminiowy materiał kompozytowy (ACM) zawierający polietylen (PE), zainstalowany na zewnątrz budynku w ramach systemu osłony przeciwdeszczowej. Drugą część tego systemu stanowiła poliizocyjanurowa (PIR) izolacja termiczna. W artykule skoncentrowano się na roli, jaką odegrała w tym pożarze izolacja PIR oraz na analizie kilku praktyk stosowanych w przemyśle PIR, uwydatnionych przez tę tragedię. Opisano oddolną inicjatywę, podjętą podczas konferencji Polyurethanes 2017, mającą na celu zmianę praktyki stosowanej w europejskim przemyśle izolacji termicznych, ograniczającej dostęp do raportów z badań ogniowych wyrobów termoizolacyjnych. Ten niewielki, lecz wspólny wysiłek społeczności naukowców i firm produkujących izolacje termiczne ma duże szanse przyczynić się do poprawy ognioodporności takich izolacji i przywrócić publiczne zaufanie do tych ważnych materiałów.