Podstawy prawne organizacji i działania organów nadzoru administracji oświatowej w II Rzeczypospolitej Polskiej

Artykuł ma na celu przybliżenie systemu nadzoru nad edukacją w Polsce po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. Przed organami państwa stanęło bowiem wyzwanie ujednolicenia kształtu edukacji na terenach dawnych dzielnic zaborczych. Kluczem do osiągnięcia tego celu było stworzenie sprawnie działającego i posiadającego skuteczne narzędzia aparatu nadzoru. W tym celu powołano okręgowych kuratorów oświaty podległych Ministrowi Wyznań i Oświecenia Publicznego. Urząd ten został wyposażany w liczne uprawnienia nadzorcze, dzięki czemu osiągnięcie założonego celu w krótkim czasie stało się możliwe. Tymi zasadniczymi celami było ujednolicenie systemu edukacji i zapewnienie wysokiego poziomu nauczania.

The aim of this article is to present the system of supervision over education in Poland after regaining independence in 1918. The state authorities faced the challenge of unification of the form of education in the areas of former partition districts. The key to achieving this goal was to create an efficient and effective surveillance system. For this purpose, district schools superintendents of education, subordinate to the Ministry of Religion and Public Enlightenment, were established. This office was equipped with a number of supervisory powers, making it possible to achieve its objective in a short period of time. These fundamental objectives were to unify the education system and ensure a high level of education.