Introduction. Medial tibial plateau fracture (MTPF) after medial unicompartmental knee arthroplasty (UKA) is a rare but significant complication. Materials and methods. MEDLINE, ScienceDirect and Cochrane Library databases were searched using specific search terms. The inclusion criteria were articles in English, medial unicompartmental knee arthroplasty intraoperative or stress MTPF, reported patients’ demographics and fracture characteristics, the treatment process, any case with a follow-up for a minimum of 3 months and the reported outcome. The exclusion criteria were lateral tibial plateau fracture, traumatic injury, all cases with a follow-up shorter than 3 months and no reported outcome. Results. From 374 records initially found, 36 were included in the analysis highlighting the characteristics, causes and mechanisms of UKA-related MTPF. As to the treatment outcomes, only 10 studies with a total of 19 cases met our inclusion and exclusion criteria. What was also reported was a case report of a 52-year-old patient diagnosed with MTPF one week after UKA and treated using ORIF with support plate and bone augmentation. At the 8-month follow-up, the patient was complaint-free and received 88 points in the KOOS Score. Conclusions. Several measures were proposed in the literature to minimize the risk of UKA-related MTPF. One of them is appropriate patient selection (BMI, BMD). As to the operative technique, positioning tibial pins too close to the medial tibial cortex and tibial plateau, extending the sagittal and vertical cut, damaging the posterior cortex and using excessive force during hammering should be avoided. In addition, the proper tibial component size and placement (considering the gender, race and knee alignment) is also important. UKA-related MTPF was reported to be managed with either conservative treatment, ORIF or revision to total knee arthroplasty (TKA). While conservative treatment carries a high risk of failure, and the revision to TKA is a massive procedure associated with the removal of all UKA components, ORIF was reported to bring favorable outcomes, being less invasive than revision to TKA.
Wstęp. Złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po przyśrodkowej jednoprzedziałowej alloplastyce stawu kolanowego jest rzadkim, ale istotnym powikłaniem. Materiał i metody. Bazy danych MEDLINE, ScienceDirect i Cochrane Library zostały przeszukane przy użyciu określonych haseł wyszukiwania. Kryteriami włączenia były artykuły w języku angielskim, przyśrodkowa jednoprzedziałowa endoprotezoplastyka stawu kolanowego, śródoperacyjne lub przeciążeniowe złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po jednoprzedziałowej endoprotezoplastyce stawu kolanowego, zgłoszone dane demograficzne pacjentów wraz z charakterystyką złamań, proces leczenia, każdy przypadek z obserwacją trwającą co najmniej 3 miesiące i zgłoszonym wynikiem. Kryteriami wykluczenia były boczne złamania kości piszczelowej, uszkodzenia pourazowe, wszystkie przypadki z okresem obserwacji krótszym niż 3 miesiące, brak zgłoszonych wyników. Wyniki. Spośród 374 początkowo znalezionych wyników 36 zostało włączonych do analizy podkreślającej cechy, przyczyny i mechanizmy złamania przyśrodkowego plateau kości piszczelowej związanych z przyśrodkową jednoprzedziałową alloplastyką stawu kolanowego. Jeśli chodzi o wyniki leczenia, tylko 10 badań z łącznie 19 przypadkami spełniło nasze kryteria włączenia i wyłączenia. Opisano również przypadek 52-letniego pacjenta, u którego w tydzień po przyśrodkowej jednoprzedziałowej alloplastyce stawu kolanowego zdiagnozowano złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej, które leczono otwartym nastawieniem z wewnętrzną stabilizacją płytą podporową i augmentacją kości. Po 8 miesiącach obserwacji pacjentka nie zgłaszała dolegliwości i uzyskała 88 punktów w skali KOOS. Wnioski. W literaturze zaproponowano kilka środków w celu zminimalizowania ryzyka złamania przyśrodkowego plateau kości piszczelowej związanego z jednoprzedziałową alloplastyką stawu kolanowego. Jednym z nich jest odpowiedni dobór pacjenta (wskaźnik masy ciała, gęstość mineralna kości). Jeśli chodzi o technikę operacyjną, należy unikać umieszczania szpilek piszczelowych zbyt blisko przyśrodkowej kory piszczelowej i plateau piszczeli, wydłużania cięcia strzałkowego i pionowego, uszkadzania kory tylnej i używania nadmiernej siły podczas uderzania młotkiem. Ponadto, istotny jest również odpowiedni rozmiar i umiejscowienie komponentu piszczelowego (biorąc pod uwagę płeć, rasę i oś kolana). Zgłoszono, że złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po przyśrodkowej jednoprzedziałowej alloplastyce stawu kolanowego było leczone nieoperacyjnie, otwartym nastawieniem i wewnętrzną stabilizacją lub rewizją do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego. Podczas gdy leczenie nieoperacyjne niesie ze sobą wysokie ryzyko niepowodzenia, a rewizja do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego jest masywną procedurą związaną z usunięciem wszystkich elementów przyśrodkowej jednoprzedziałowej protezy stawu kolanowego, doniesiono, że otwarte nastawienie i wewnętrzna stabilizacja przynosi korzystne wyniki, ponieważ jest mniej inwazyjna niż rewizja do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego.
