W kręgu filozoficznych inspiracji Andrzeja Maryniarczyka

Artykuł pokazuje źródła filozoficznych inspiracji Andrzeja Maryniarczyka, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli trzeciego pokolenia Lubelskiej Szkoły filozoficznej. Szkoła ta nawiązuje do tradycji arystotelesowsko-tomistycznej, w której centralną rolę odgrywa metafizyka. To właśnie myśl Stagiryty i Akwinaty stała się dla Maryniarczyka przedmiotem badań oraz źródłem inspiracji. Autor Metody metafizyki realistycznej sięgał także do myśli Mieczysława Alberta Krąpca i Karola Wojtyły, współczesnych reprezentantów nurtu tomistycznego, a zarazem przedstawicieli Lubelskiej Szkoły Filozoficznej. Maryniarczyk uczył się od swoich poprzedników rozumienia, czym filozofia jest, co jest jej przedmiotem i jak należy ja uprawiać. Myślicieli tych traktował jako swoich przewodników w realistycznym filozofowaniu, czerpiąc od nich inspirację do bycia filozofem w XXI wieku poprzez zajmowanie określonej postawy wobec rzeczywistości i toczącego się dyskursu.

The article discusses the sources of philosophical inspirations of Andrzej Maryniarczyk, one of the most outstanding representatives of the third generation of the Lublin Philosophical School. This school draws on the Aristotelian-Thomistic tradition, in which metaphysics plays a central role. Thus, it is not surprising that it was the thought of Aristotle and Aquinas that became Maryniarczyk’s main research subject and a source of inspiration. The author of Metoda metafizyki realistycznej [The Method of Realistic Metaphysics] was also interested in the thought of Mieczysław Albert Krąpiec and Karol Wojtyła, contemporary representatives of the Thomistic tradition, and, at the same time, prominent representatives of the Lublin Philosophical School. From his predecessors, Maryniarczyk learned what philosophy is, what its subject is, and how it should be practiced. He treated these thinkers as his guides in realistic philosophizing, drawing from them inspiration for being a philosopher in the twenty-first century by taking a particular attitude towards reality and ongoing discourse.