Marginalizacja psychologicznych uwarunkowań w szkolnym aplikowaniu wiedzy uczniom szkół podstawowych w Polsce: Z obserwacji rodzica i wykładowcy akademickiego

W artykule podniesiono problem niedostatecznego uwzględniania osiągnięć psychologii w obszarze edukacji. Skonfrontowano, odnosząc się nie tylko do wybranej literatury, lecz także do osobistych doświadczeń autora, tradycyjny, mechaniczny i transmisyjny model edukacji z próbami nowego do niej podejścia, w której aktywną stroną pozostaje nie tylko nauczyciel – depozytariusz wiedzy, lecz także uczeń wraz ze swoją indywidulaną wrażliwością, uzdolnieniami i doświadczeniami, które okazują się nie tylko przydatne lecz wręcz niezbędne w procesie aplikowania i przyswaja wiedzy, lub precyzyjniej – uczenia się, na które nie składa się jedynie opanowanie określonego zasobu informacji, lecz także szeroki wachlarz doświadczeń i przedwiedzy pozyskiwany poza szkołą.