Evolution of the Customary International law on the Cultural Property Plundered in War

This article presents an unambiguous evolutionary sequence of historical events leading to the development of customary international law, seen with reference to the mutual influence and transformation of legal philosophy, practice and codification on plundering cultural property during wars. The contemporary legal rules and customs working against taking cultural property as spoils of war are rooted in the eighteenth century, and were consistently developed in the nineteenth and twentieth centuries. Restitution appears the best remedy for the country of origin, especially in the condition where the plundered cultural property is existent and identifiable. Achieving this goal depends on the cooperation and coordination throughout the world, based on a wider customary international law space.

Artykuł niniejszy prezentuje w sposób chronologiczny ewolucję międzynarodowego prawa zwyczajowego w odniesieniu do zaboru dóbr kulturalnych. Autor opierając się na przedstawionych wybranych wydarzeniach historycznych mających wpływ na tę sferę prawa wojennego, wskazuje na wzajemne zależności i przeobrażenia w prawniczej filozofii, praktyce i kodyfikacji. Obecnie obowiązujące prawne regulacje i obyczaje zabraniające zaboru dóbr kulturalnych jako łupów wojennych zrodziły się w wieku osiemnastym i były konsekwentnie rozwijane w wieku dziewiętnastym i dwudziestym. Zwrot zagrabionych dóbr państwu, które jest ich właścicielem, wydaje się najlepszym wyjściem, szczególnie w sytuacji, gdy zrabowane przedmioty pozostają w stanie nienaruszonym i są identyfikowalne. Osiągnięcie tego celu jest uzależnione od współpracy i koordynacji działań na całym świecie, realizowanych w szerszej przestrzeni prawa międzynarodowego.