Comparison of impairment and restitution of hand function in a group of patients with total damage to the extensor pollicis longus and in a group of patients with damage to the flexor pollicis longus tendon after surgical treatment

The thumb constitutes 40% of the whole hand function, and damage to the extensor pollicis longus (EPL) and/or the flexor pollicis longus (FPL) tendons of the thumb results in its significant limitation. The main factors contributing to damage of the EPL and/or FPL tendons are mechanical injuries - cuts and spontaneous ruptures. The aim of the study was to compare values of thumb and whole hand function loss and restoration as a result of the implemented physical therapy in patients with total damage to the EPL tendon with the values obtained by the study group 2 comprised of patients with damage to the FPL tendon. The study involved 25 patients of the Specialized Hand Therapy Center in Krakow. 15 of them had ruptured continuity of the EPL tendon (study group), and 10 suffered damage to the FPL tendons (control group). The study included measurements of active motion of the thumb and wrist and superficial sensation. On the basis of these tests, functional impairment was measured using the methodology according to Swanson. The study included assessment of muscle strength in terms of global and precision grips using a dynamometer. Statistically signifcant functional improvement was noted for the thumb and whole hand as well as muscle strength in both groups. The values of functional loss differed between the two groups. The indicators of functional improvement were greater in patients with damage to the EPL tendon. Functional physical therapy is an important factor determining the return of function in the thumb and whole hand after total damage to the EPL and FPL tendons. Szczechowicz J., Jamka K., Pieniążek M. Comparison of impairment and restitution of hand function in a group of patients with total damage to the extensor pollicis longus and in a group of patients with damage to the flexor pollicis longus tendon after surgical treatment. Med Rehabil 2016; 20(3): 5-12. DOI: 10.5604/01.3001.0009.5009

Wstęp: Kciuk stanowi o 40% funkcji całej ręki, a uszkodzenie ścięgna prostownika długiego kciuka (EPL) i/lub ścięgna zginacza długiego kciuka (FPL) prowadzi do jej znacznego ograniczenia. Głównymi czynnikami wpływającymi na uszkodzenie ścięgna EPL i/lub FPL są urazy mechaniczne – przecięcia i samoistne zerwania. Cel badań: Celem pracy było porównanie wartości ubytku oraz odbudowy funkcji kciuka i całej ręki w efekcie wdrożonej fizjoterapii w grupie pacjentów z całkowitym uszkodzeniem ścięgna EPL z grupą kontrolną pacjentów z uszkodzeniem ścięgna FPL. Materiał i metody: Badaniami objęto 25 pacjentów Specjalistycznego Ośrodka Rehabilitacji Ręki w Krakowie. U 15 z nich doszło do przerwania ciągłości ścięgna EPL (grupa badana 1), a u 10 uszkodzeniu uległo ścięgno FPL (grupa badana 2). Przeprowadzone badania obejmowały pomiary czynnej ruchomości kciuka i nadgarstka oraz czucia powierzchownego. Na podstawie tych badań obliczono ubytek funkcjonalny wg metodyki Swansona. Badania objęły również ocenę siły mięśniowej w zakresie ścisku globalnego i chwytów precyzyjnych przy użyciu dynamometru. Wyniki: Wykazano istotną statystycznie poprawę funkcjonalną kciuka i całej ręki oraz siły mięśniowej w obu badanych grupach. Wartości ubytku funkcjonalnego różniły się pomiędzy badanymi grupami. Wskaźniki poprawy funkcji były większe w grupie pacjentów z uszkodzeniem ścięgna EPL. Wnioski: Fizjoterapia funkcjonalna jest ważnym czynnikiem decydującym o powrocie funkcji kciuka i całej ręki po całkowitych uszkodzeniach ścięgien EPL i FPL.